SriLanka2017.reismee.nl

Het hele reisverslag achter elkaar

Sri Lanka, here we come :-)

Hallo en welkom op mijn reisblog!

Deze keer gaat de reis naar Sri Lanka, de parel van Azië. Voor het eerst doen we een georganiseerde groepsreis. We hebben hiervoor gekozen, omdat we veel mooie dingen willen zien en we een Nederlandstalige gids wilde. Daarom lijkt ons de reis via Fox een goede optie.

Deze reis hebben we op 1 april van dit jaar al geboekt (nee, het is geen grap) en nu zit ik een kleine week voordat we daadwerkelijk gaan, deze eerste pagina te typen. Ik ben van plan dagelijks een verhaaltje te posten en wil er dit jaar ook wat meer foto's bij plaatsen.

Hier kun je alvast wat informatie en foto's vinden over de reis die we nu mogen gaan maken:
https://www.fox.nl/sri-lanka/rondreizen/15-daagse-groepsrondreis-klassiek-sri-lanka

Anita en ik hebben er reuze zin in en kunnen bijna niet wachten. We vliegen met Emirates en vertrekken maandag 25 september a.s. rond 22:00 vanaf Schiphol en hebben een overstap op Dubai.

Vorige week zondag hebben we in het Fox- theater in Hoofddorp een informatiebijeenkomst bijgewoond en zijn hierdoor weer meer in de stemming gekomen. We gaan enorme mooie plaatsen bezoeken, nieuwe culturen beleven en genieten van het heerlijk eten. (waar ik mij meer op verheug dan Anita)

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik hoop dat je ons blijft volgen en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Jan & Anita

https://srilanka2017.reismee.nl/

Maandag 25 September - Vertrek naar het mooie Sri Lanka

Om zeven uur moeten wij ons melden op Schiphol om in te checken voor onze droomreis naar Sri Lanka. Rob en Marlies brengen ons weg en precies om zes uur worden we afgezet. Wanneer we naar de inschrijfbalie van Emirates gaan blijkt dat we direct mogen aansluiten in de rij en wanneer we omkijken sluiten twee dames zich weer aan bij ons. Anita ziet iets van Fox staan op een koffer en vraagt of zij ook naar Sri Lanka gaan en zij beantwoorden dat volmondig. We stellen ons voor en leren elkaar kennen in de wachtrij.

We horen bij de incheckbalie ons stoelnummer van beide vluchten. We hebben namelijk een overstap op Dubai. We zitten niet naast elkaar en vragen hiernaar bij de dame van Emirates of dit nog veranderd kan worden. Maar ze zegt dat we dat onderling maar moeten regelen. Jammer maar helaas. Het inchecken en de douane gaan verder erg snel, dus zijn we om zeven uur al klaar voor de reis. We eten wat en zo langzamerhand komen we achter steeds meer reisgenoten.

Tijdens het plaatsnemen in het vliegtuig komen we erachter dat de plaats naast Anita wordt ingenomen door een mevrouw die alleen is, dus ik vraag haar direct of ze met mij wil ruilen zodat ik naast Anita zit en niet achter haar. Dit is geen probleem en dus zijn we weer "gelukkig" dat we naast elkaar zitten (haha, puk en muk)

We gaan met een A380, momenteel de grootste Airbus. Hij is inderdaad erg groot en we hebben (vergeleken met een Ryanair toestel) enorme beenruimte en een heel mooi scherm in de stoel van de voorganger. We vertrekken om tien uur precies en Ik kijk film en Anita praat wat met de mevrouw die naast haar is komen zitten en ook mee gaat op onze trip. Verder leest ze wat. Rond een uur of half twee besluit ik mijn ogen dicht te doen en gaat de tijd erg snel. Rond een uur of vier zijn we in Dubai en daar worden de klokken twee uur door gedraaid. Het is dus ineens zes uur. De warmte komt ons, als we uit het vliegtuig stappen al weer zwaar op de hals vallen. Pffff, wat een hitte. Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe het voelt, je moet er gewoon geweest zijn.

We hebben een overstaptijd van drie en een half uur, wat toch ook wel weer erg snel gaat. De groep wordt ons steeds duidelijker en met een aantal hebben we al leuk contact, zoals de dames uit Groningen bijvoorbeeld. Om half tien moeten we ons al weer melden bij Gate B1. Inchecken gaat weer erg snel en het vliegtuig zit niet helemaal vol. Er zijn veel hele rijen vrij, dus de mevrouw (ze heet Rineke en komt uit Alphen aan den Rijn) die naast ons zou zitten gaat na verloop van een half uurtje lekker ruim zitten en wij dus ook. Ik slaap veel, want mijn hoofd knalt weer uit elkaar. De warmte, drukte en stress eisen hun tol. Na ongeveer vier en een half uur komen we aan in Colombo en ik zie vanuit de lucht al weer de typisch Aziatische huisjes en wijken.

Wanneer we uitstappen komt de warmte ons al weer tegemoet, ik ruik de typische lucht die ik in Thailand en in Bali zo heb leren kennen. Anita en ik komen vrij laat uit het vliegtuig en door de controle, dus de meeste van de groep hebben onze Nederlandse reisgids al ontmoet. Het is een leuke jonge dame, geboren en getogen in Zoetermeer en nu woonachtig in Wassenaar en reuze aardig. Dit gaat zeker goed komen. Ze heeft nog een sitekick, maar die spreekt alleen Engels en Sri-Lankees en de chauffeur van de bus, die volgens mij doofstom is, maar dat kan natuurlijk nog meevallen. We hebben nog een uur en een kwartier te gaan naar ons eerste hotel, Club Palm Bay. De weg er naar toe is echt herkenning voor ons, de straten van Bali en Thailand zien er ook zo uit. Ik voel me eigenlijk gewoon weer thuis. Wat is Azië toch een belevenis.

Rond half zeven komen we In het donker aan en het ziet er heel mooi uit. Of dat morgen overdag nog zo is moeten we nog zien. De tijd zal het leren.

We gaan eerst lekker eten en genieten van het buffet, wat echt heel lekker en ook heel pittig is. Dat belooft nog wat. Rond een uur of negen, half tien zoekt iedereen zijn huisje op. De huisjes zijn heel mooi en na een heerlijk douche en dit stukje schrijven duiken Anita en ik onder de lakens. De airco op 17 graden en wij in een heerlijk kingsize bed. Morgen moeten we ons om acht uur melden voor het ontbijt en om negen uur vertrekken we naar de locale vismarkt. Tot morgen?????

Woensdag 27 september - Rustig aan acclimatiseren

Na een heerlijke nacht staan we om half acht op en nemen een lekkere douche. Vanmorgen zijn we gewekt door een vogel met een hele aparte roep en ik vraag mezelf af wat voor vogel dit is. We gaan lekker ontbijten en daarna hebben we om negen uur afgesproken bij de bus. We gaan vandaag naar de vissersmarkt aan de haven van Negombo. Vooraf nog even wat plaatjes schieten van de vissersvloot. Wat een kleurige boten, maar wat zien ze eruit. Dat ze daar de zee mee op durven. Het zijn hier allemaal helden.

De gids verteld ons dat 65% van de bevolking in de visserij werkzaam is en dat men met twee soorten visverkoop te maken heeft. De verse vis wordt op de markt rechtstreeks verkocht aan kleine opkopers die met hun handeltje op de scooter hun vaste klantjes langs gaan. Er word ook veel vis gedroogd en dat gaat verder het land in. Vis wordt hier veel gegeten door de bevolking. Als we later uitstappen op de markt heeft het net geregend, dus de te droge vis is met zeilen afgedekt. Het is een drukte van jewelste op de markt, waar de vrouwen de vis die door hun man is gevangen, proberen te verkopen. De ene schreeuwt nog harder dan de ander. En het stinkt er enorm (heeft niets met de dames te maken trouwens), maar het is echt leuk om er een kijkje te nemen. We krijgen nog uitleg van een local die ons alle in's en out's verteld van de vissen. We horen zelfs nog hoe Steve Erwins gedood is door een pijlstaartrog, die daar ook tussen de gevangen vissen ligt. De visprijs is echt niet duur, 1 euro voor een kilo is meestal de prijs.

We gaan op de terugreis nog even langs een christelijke kerk en naar een winkeltje voor water, wat te snoepen etc. Erica, onze reisleidster, heeft ons op de heenreis gevraagd wat we willen eten voor de lunch en dat heeft ze doorgebeld aan het hotel. Dus als we rond een uur weer terug komen in ons hotel, krijgen we de bestelling snel op tafel en eten dus weer gezamenlijk aan een lange tafel in het prachtige restaurant. Het is erg gezellig om nieuwe mensen te ontmoeten en hun verhalen over Azië te horen. Veel zijn al in Thailand en Balie geweest, Nu even vrijaf tot half vijf, dan gaan we weer op pad. Eerst een boottocht op de Lagune en daarna eten bij een familie restaurantje met BBQ.

Net even een rondje gelopen over het park en naar de zee. De zee is erg ruw en er kan niet in gezwommen worden. Maar we hebben een enorm zwembad, dus na de wandeling duiken we daar even in. Het gaat regenen, maar het is een klein warm water buitje. Nu even aan de bar een ijskoffie en dit verhaaltje tikken. Om me heen hoor ik de vreemdste geluiden en ook onze gevleugelde vriend van vanmorgen is erbij en door ons gespot. Wat een rust en we genieten met volle teugen van weer een dag in het paradijs?

Om half vijf hebben we afgesproken bij de bus en gaan we richting de Lagune, waar we volgens Erica de mooiste vogel gaan spotten, namelijk de ijsvogel. En we zullen ook de varaan of leguaan kunnen zien, maar dat is nog even afwachten. We worden naar drie kleine speedbootjes gebracht en de groep wordt opgesplitst. We varen de Lagune op en zien eigenlijk direct een varaan in het water en maken de mooie foto’s. Ook spotten we drie soorten ijsvogels en zien we vliegende honden. Ikzelf vind de lagune en de huizen die er aan staan eigenlijk mooier en geniet van het water. Na een klein uurtje varen, leggen we aan bij een aanlegsteiger. Daar zullen we een BBQ krijgen, samen met een andere Fox groep, die ook dinsdag zijn aangekomen en iets langer in het paradijs mogen blijven.

Het ziet er erg gezellig uit, alleen verlicht door olielampen en je moet eten met je handen. We worden welkom geheten door de familie met een ritueel waarbij we allemaal een kaarsje moeten aansteken. De mensen van Sri Lanka eten met hun rechter hand, dus we gaan eerst met zijn alle onze handen wassen en genieten daarna van een heerlijke maaltijd.

Erbij drinken we een Arak-cocktail, een soort goedkope whisky van 34%. Dus dat wordt genieten. Het eten met je hand is goed te doen, alleen de rijst is lastig. We kletsen gezellig met elkaar en ik leer weer andere mensen kennen. Het is geen straf hoor om met een groep te reizen. Het is even wennen, maar het wordt steeds gezelliger. We eindigen met het zingen van ons volkslied, eerst die van Sri Lanka en daarna die van ons. Maar de Sri lankesen weten hun tekst beter dan wij. Met zijn zessen gaat het luider dan wij met zijn tweeëntwintigen, haha.

Rond een uur of negen zijn we weer terug in het hotel en nu zit ik in het restaurant dit verhaal te tikken en we zitten niet alleen. Het bier is goed en we hebben live muziek, wie doet ons wat.

Tot morgen???

Donderdag 28 september -De Golden Temple of Dambulla

Vandaag is een reisdag waarbij we om 9 uur vertrekken uit ons mooie hotel. Om 7:30 ontvangen we onze Wake-Up call, maar zijn eigenlijk beide al wakker. We hebben goed geslapen en zijn lekker tot rust gekomen. Om 8:15 moeten we de koffer klaar hebben staan voor de Bellboys, zoals Erica ze noemt. Wij hebben met zijn tweeën maar 1 koffer, dus dat scheelt.

Na ons overheerlijke ontbijt lever ik mijn sleutel in en gaan naar de bus. Zo goed als iedereen is op tijd dus de bus ook. Rond 11 uur stoppen we voor een theestop op natuurlijk weer een hele mooie locatie. Wij nemen foto's en thee, maar je kunt ook een heerlijk sapje bestellen. Na een half uurtje vertrekken we weer en als we willen instappen valt ons oog op een slangenbezweerder, die ons wenk om een foto te komen nemen. Hij heeft een Python in een mandje en ik ben toch wel geïnteresseerd.

Ik moet even wat geld pakken bij Anita en dan stap ik op hem af. Na de foto betaal ik hem een klein bedrag, 40 roepie (ongeveer 50 cent). Er worden meer foto's genomen en betaald, dus die man ook weer blij. Toch wel leuk om dit in het echt te zien en te horen. Hierna gaan we weer terug in de bus en rijden door tot een uur of 1 naar een restaurant waar we een heerlijk buffet krijgen. We eten niet veel, maar wel erg lekker,

Dan wordt het tijd voor onze eerste tempel op Sri Lanka. Het is de Golden Tempel van Dambulla. Onder aan een berg staat een enorm gouden Boeddhabeeld en nog een Gouden Stoepa waar vroeger de hoogwaardige monniken in begraven werden.

Vanaf daar moest je voorheen naar de top van de berg lopen, maar nu kunnen we het eerste stuk met de bus en hoeven we nog maar 300 a 400 meter te lopen. Het is erg warm, dus we komen bezweet boven (ik dus wel, er zijn mensen die weinig zweten he Anita).

Deze tempel heeft vijf zalen die in de rotswand zijn gemaakt en helemaal vol gepropt met Boeddhabeelden. Ik was ervan uitgegaan dat het koel zou zijn in de zalen, maar het lijkt wel een sauna en iedereen komt er nat en bezweet uit (behalve Anita dan).

Na rustig aan weer even bijgekomen te zijn, lopen we het pad weer af naar de bus en gaan richting ons tweede hotel. Hier zullen we drie nachten blijven. Onderweg hebben we nog een Pin- en/op drinkstop. Wij hebben nog genoeg, dus gaan met een aantal van de groep lekker voor een drankje. Het wordt een dure, deze keer. Maar dat mag de pret niet drukken.

Dan nog een half uurtje in de bus en rond 5 uur komen we aan in ons hotel. Deze kijkt uit op de Leeuwen Rots en Erica raad ons af om 's avonds nog het terrein te verlaten, omdat hier wilde olifanten rond lopen. Wauw dat is gaaf, ik hoop dat we ze morgen gaan zien.

Om half 8 spreken we af in het restaurant voor wederom een buffet en dan morgenochtend om 8 uur vertrekken voor weer een excursie, deze keer optioneel dus niet iedereen gaat mee. We gaan naar de oude hoofdstad van Sri Lanka en aan het eind van de middag doen we een jeepsafari. Benieuwd welke dieren we zullen spotten.

We genieten nog steeds en zeker ook van het mooie huisje, waarin ik nu dit verslag zit te tikken.

Tot morgen maar weer.

Vrijdag 29 september - Olifanten spotten

Vandaag begint de dag vroeg. We hebben de wekker om half zeven gezet, want we vertrekken vandaag vroeg. We gaan met een optionele excursie mee, samen met nog 6 personen en de Engelstalige gids Rowan, de buschauffeur Chimmie en Manuel van Fowlty Towers. Manuel die Newton heet, maar precies op de bekende Spaanse butler lijkt. (I Know Nothing)

We gaan vandaag o.a. naar de oude hoofdstad van Sri Lanka "Polonnaruwa", de ruïnen bezoeken van de toenmalige koning. De koning had 2000 monniken om zich heen verzameld en leefde daar naar de Boeddhistische leer. Van het gehele complex staan alleen de funderingen, een aantal hele stevige en dikke muren en beelden overeind. Ook liggen er een aantal belangrijke monniken begraven in enorme Stoepa's, grafheuvels in de vorm van een borst. Tijdens de reis hebben we ze al vaker gezien in allerlei verschillende hoogtes en grootte. Hier gaan we ze ook weer zien.

Rowan neemt ons eerst mee naar het bijbehorende museum en geeft een goeie rondleiding, met veel weetjes over het terrein waar we straks over heen zullen lopen.

Als we uit de bus stappen, worden we overspoeld door souvenier-verkopers. Je komt bijna niet van ze af. In het museum hebben we rust, maar als we daar weer uitkomen lijken we wel popsterren, zo vluchten we de bus in. Met een horde smekende, onderhandelende, vasthoudende, doortrapte verkopers achter onze hielen, wat een gedoe joh????

We gaan namelijk nog een stukje met de bus naar het complex en beginnen bij het verblijf van de koning en zijn gevolg, zijn privé badhuis en overige koninklijke gebouwen. We hebben in het museum gezien hoe het er vroeger heeft moeten uitgezien, maar daar is niet veel van over. Rowan verteld ons veel en doet het echt leuk. Als we uitstappen zijn we weer prooi geworden voor de handelaren. Ze lopen gelukkig niet mee het terrein op, maar ze staan ons wel op te wachten. We moeten er tenslotte toch ook weer vanaf. Uiteindelijk koop ik voor 1000 roepies een houten olifantje, wat onze eerste souvenir van deze reis is.

Na een aantal foto's genomen te hebben blijkt mijn accu leeg te zijn en heb ik nog wel mijn reserve accu, maar die heb ik vanmiddag nog nodig voor de jeepsafari. Dus de hopen steen (beetje oneerbiedig gezegd natuurlijk) worden met de mobiel genomen, wat natuurlijk helemaal geen slechte foto's oplevert. Het is echt mooi en de uitleg van Rowan maakt het dat het echt gaat leven. Tijdens de wandeling verteld hij veel en tussendoor zien we aapjes, een eekhoorn, een varaan, ijsvogels en andere mooie exotische vogels, de revue passeren. De eerder benoemde stoepa's komen we tegen, een hele grote van steen, maar ook een hele grote die helemaal wit gekalkt is. Hij is spierwit en wordt elk jaar opnieuw gewit. Echt mooi om te zien.

Rond half twaalf stappen we weer in de bus en vertrekken we naar het restaurant voor de lunch. Rowan belt onze bestelling alvast door en als we aankomen is het een restaurant met een echt Aziatische uitstraling. We hebben allemaal gekozen voor een sandwich en als toetje fruit en ijs. Rond half drie komt de bus terug met de andere reisgezellen en is de groep weer compleet. Want nu gaan we naar de jeeps voor de safari, waar iedereen heel veel zin in heeft.

Na een half uurtje rijden komen we bij het Kaudulla Nationale Park aan en stappen we uit de bus en worden per 6 personen in een jeep ingedeeld. We rijden een bosweg in en door een pad met enorme kuilen komen we op een soort van prairie waar we in de verte een tweetal olifanten zien staan met allemaal jeeps erom heen. Iedereen is enthousiast en gaat foto's nemen. Maar als we op een gegeven moment verder gaan en de hoek om gaan staat een enorme kudde olifanten te grazen. Het is een belevenis en super gaaf om te zien. Rond een uur of half zes zit het er weer op en iedereen vind nu eigenlijk de reis al geslaagd.

Vervolgens weer om half acht buffet en daarna gaan Anita en ik direct terug naar ons huisje. We hebben een lange dag achter de rug en morgenochtend vertrekken we om kwart voor zeven naar de Leeuwen Rots, wat letterlijk en figuurlijk een belevenis moet zijn.

Tot morgen.

Zaterdag 30 september - De Leeuwen Rots wordt vandaag beklommen

Kwart voor zeven vertrekt de bus richting de Leeuwen Rots en we krijgen in de bus naast uitleg, ook een banaantje, koekje en cracker als ontbijt. We hoeven deze keer niet ver te rijden, want de rots is al te zien vanuit het hotel.

Het verhaal is dus dat hier op de rots een koning, die zijn eigen broer van de troon had gestoten, 18 jaar gewoond heeft omdat hij wist dat zijn broer eens terug zou komen voor revanche. Zo kon hij de omgeving goed in de gaten houden. Dus boven op de enorme rots stond zijn paleis met alles erop en eraan. De ingang was origineel de bek van een leeuw, waarvan nu nog alleen de poten er staan. Maar de trap is stijl en voor het laatste stukje vervangen door een stalen trap. Totaal gaat het op 1200 treden en omdat het nu zaterdag is zijn we vandaag dus op tijd vertrokken. We willen de drukte en warmte voor zijn. Het is een behoorlijke klim, maar als je boven bent is het uitzicht echt adembenemend mooi. Wat een mooi land is dit.

Rond negen uur heeft iedereen het wel gezien en gaan we weer naar beneden. Om half 10 ontbijten we nog gezamenlijk en daarna is de dag voor onszelf. Wij gaan heerlijk aan het zwembad liggen en doen lekker lui. Net nog even het dorpje in geweest om water te scoren en ik heb een petje gekocht voor tegen de zon en Anita een mooie huisbroek.

Nu ik dit zit te schrijven is Anita weg voor een lekkere massage. Ik ben benieuwd wat ze ervan vindt.

Laterrrrrrr

Zondag 1 oktober - Reisdag naar Kandy

Vanmorgen vroeg weer vertrokken naar een nieuwe stad. We gaan naar Kandy, meer in het midden van het land gelegen. Op de weg er naar toe stoppen we eerst bij een nationaal handelsgebouw. Hier worden allerlei soorten groenten, fruit en specerijen verkocht. Rowan en Erica vertellen ons dat de boeren hierdoor een eerlijkere prijs ontvangen voor hun koopwaar dan voorheen. Toen werden de boeren afgescheept met een kleine vergoeding, waardoor zelfmoord onder de boeren hoog was. De tussenhandelaren verdiende wel veel geld, maar dan over de ruggen van de boeren. De regering heeft hier dus een stokje voor gestoken door dit handelsgebouw in te voeren. Het aantal boeren dat hier naar toe komt is enorm groot en het is net zo georganiseerd als de rest van Sri Lanka, zeg maar niet ?

Op het terrein staat een enorm gebouw met twee of drie overdekte straten waar de boeren met hun vrachtwagentjes binnen kunnen rijden. Ze laden hun waren uit en maken daar allemaal stapels van. Heel leuk om te zien. De boeren en handelaren laten je overal gewoon tussendoor lopen en zijn erg vriendelijk. De waren zijn allemaal bij elkaar gebonden en opgestapeld, wat weer hele mooie foto's oplevert. Je ziet ook de vreemdste gewassen. Ook de vrachtwagens zijn leuk om te zien, alles wat kan rijden wordt gebruikt en we zien ook echt hele mooie vrachtwagen met houten opleggers en kitscherige cabines beschilderd en beplakt met zilver. Ik heb hele mooie foto's kunnen maken. En natuurlijk kijken we ook naar al die mensen, die voor ons gevoel jaren terug in de tijd leven. Na een uurtje moeten we weer verder.

De tweede stop is bij een kokosnoot bedrijfje. We krijgen een demonstratie van wat ze allemaal van de kokosnoot kunnen maken en gebruiken, zoals natuurlijk het vocht, het vruchtvlees en de bast. Van de haren van de bast worden enorm sterke touwen gemaakt, echt leuk om te zien. Natuurlijk krijgen we alles te proeven en te voelen en met als klap op de vuurpijl krijgen we ook nog een stukje touw mee ??Na een half uurtje gaan we weer verder.

De derde stop is bij een kruidentuin, waar een Sri Lankees ons in een taaltje van half Engels en Nederlands uitleg geeft over de werking van kruiden. Zoals hij het verteld zijn alle ziekte met hun kruiden uit de wereld en ik zeg gekscherend tegen Anita dat we gewoon alles kopen

Op zich erg interessant en na een nader uitleg met een kopje thee erbij komen er ineens een aantal mannen aanlopen die gaan masseren ( natuurlijk wisten we dit al omdat Erica ons dit al heeft verteld en afgesproken dat we 300 roepies als fooi geven = ongeveer 1,65 euro)

Ik laat me iets aansmeren tegen migraine en Anita tegen koortslippen. Veel te duur natuurlijk, maar baat het dan schaadt het ook niet. Hier wordt ook de lunch verzorgt met lokale producten zoals Okra, Aubergine en Curry. Erg lekker en hierna gaan we weer de bus in richting Kandy.

We komen om half 4 in ons Victoriaanse hotel aan, wat echt midden in de stad ligt. We mogen ons even opfrissen en moeten om half 5 weer in de lobby zijn. We gaan dan naar een show met vuurdansers, drummers en vuurspuwers kijken. Heel mooi om te zien, ze hebben erg mooie kleding aan en de drummers maken heel veel herrie.

Hierna wandelen we langs het meer weer naar ons hotel om daar een heerlijk diner te gebruiken. We tafelen lang na met een groepje mensen en buiken daarna nog even uit in de bar. Rond een uur of tien gaan wij naar boven en lekker naar bed.

Het was echt weer een hele mooie dag, waarbij ik enorm geniet van de busreis. Onderweg zie je de mooiste dingen. Potverdorie, wat is dit een enorm mooi land.

Maandag 2 oktober - de Tempel van de Tand

We beginnen vandaag aan onze tweede week. We vertrekken om half negen met de bus naar de Tempel van de Tand, wat op nog geen tien minuten van ons hotel ligt. Het verhaal gaat dat hier een tand ligt van de Boeddha, die natuurlijk door vele Boeddhisten wordt aanbeden. Er is een hele tempel voor gebouwd door een koning in het verleden. Deze koning wilde in eerst instantie de tand vernietigen, omdat hij te veel macht had, maar volgens de vertelling liet de tand zich niet vernietigen. Toen men hem met een hamer kapot wilde slaat, begon de tand spontaan te vliegen. Dit was natuurlijk een wonder en hierna wilde de koning de tand alleen nog maar beschermen en aanbidden (verhaal in een notendop).

Je kunt de tand niet echt zien wanneer je de tempel bezoekt, want hij wordt bewaard in de kleinste van zeven geneste gouden kisten (zoals die Russische poppetjes die in elkaar passen). Eens in de vijf jaar wordt de tand uitgepakt en kan men hem zien. Om half tien is er een ceremonie waarbij drie drummers eentonig geluid maken met daar dwars doorheen een soort fluit. Er zit geen herkenbare melodie in en volgens mij doet iedereen maar wat. Maar dat zal wel niet zo zijn, denk ik.

Er worden veel offers gedaan met lotusbloemen (die hier natuurlijk gewoon in het wild groeien). Heel mooi om te zien hoe de gelovigen de tand vereren. Ik voel me echt een barbaar als ik zo door hun tempel loop. Ik vind dit dan ook weer een hoogtepunt van de reis.

Rond half elf gaan we weer de bus in en even langs een supermarkt en naar een edelstenenfabriek, wat ik echt niet interessant vond. Ze proberen je echt wat aan te smeren. Wel leuk was te zien hoe de edelstenen uit de grond gehaald worden. Heel simplistisch en ouderwets. Ik was dan ook een van de eerste die uit het gebouw ging en daar was het veel leuker. We werden namelijk opgevangen door een leuk mannetje met een aantal kruiden in kleine zakjes. In eerste instantie stuurde we hem steeds weg, maar hij dacht "de aanhouder wint" en hij had gelijk. Uiteindelijk kochten een aantal mensen, waaronder wijzelf, iets van hem en was hij weer blij. Hij zong zelfs het "vader Jacobs"?

Hierna naar de Botanische Tuinen en heerlijk gewandeld. Was echt super mooi daar. We hebben de laatste dagen een leuk groepje om ons heen gekregen, waar we het echt gezellig mee hebben. Rond een uur of twee zijn we gaan lunchen in het bijbehorende restaurant en daarna terug naar Kandy. In Kandy werden we afgezet in het centrum en zijn we lekker gaan shoppen, afdingen en hebben we allemaal wat gescoord.

Half acht gezamenlijk diner en nu op tijd naar bed. Morgen vertrekken we weer naar onze volgende bestemming en moeten we al vroeg op.

Welterusten en tot morgen.

Dinsdag 3 oktober - De thee plantages

We vertrekken vandaag om 9 uur uit ons hotel in Kandy en gaan de hooggebergte in. We gaan namelijk de theeplantages bezoeken en moeten daarvoor naar een hoogte van 1200 meter. Het verhaal is dat de Engelse overheersers in eerst instantie in Sri Lanka koffieplantage wilde stichten, maar dat de koffiestruiken allemaal dood gingen. In India hadden de Engelse al ervaring met theeplantages en hebben toen een aantal ervaren theeplukkers vanuit India naar Sri Lanka gehaald en theeplantages opgezet. Dit bleek een groot succes te zijn.

We stoppen tussendoor bij een plek waar een aantal dames aan het plukken zijn. Ze hebben allemaal een zak op hun rug en verzamelen daar de thee in. Per dag moeten ze 18 kilo verzamelen, dus het gaat in een rap tempo. De vrouwen kijken wel even op als wij met zijn alle uit de bus stappen, maar gaan weer snel door. Heel leuk om te zien en vast te leggen. In de fabriek krijgen we uitleg en blijkt het dat ze de bovenste gele takjes met drie blaadjes pakken en afbreken. Het onderste blaadje is voor de Zwarte thee, het middelste blaadje is voor de Groene thee, het bovenste blaadje voor de Witte thee en het bovenste stukje van het steeltje is voor de Zilver thee. De Zwarte thee dat van de grotere blaadjes wordt gemaakt wordt het meest in Sri Lanka gedronken en is vrij sterk. Dit is ons al opgevallen bij het ontbijt, want soms dachten we koffie in plaats van thee te krijgen. De Groene en Witte thee worden het meest geëxporteerd. De Zilver thee zien we ook niet zo veel in Europa. De theeplantage waar wij vandaag zijn, maken eigenlijk hun thee met alle blaadjes, dat is hun specialiteit. De verschillende soorten thee hebben ook verschillende medicinale werkingen. Erg interessant allemaal en na het bekijken van de fabriek, mochten we gaan proeven en natuurlijk kopen. Anita neemt natuurlijk ook een paar pakken mee.

We rijden weer verder en gebruiken de lunch op een hele mooie locatie. Kijkende op de thee plantage, naast een hele mooie waterval. We nemen veel foto's en genieten van het uitzicht en de heerlijk lunch.

Daarna weer in de bus, naar een plaats waarvan ik de naam even vergeten ben. Daar stappen we namelijk op de trein voor een fantastische treinreis langs de theevelden en door mooie dalen. Vooraf scoren Noud, een van de jongste deelnemers van deze reis, samen met zijn vriendin Mirthe en ik nog even een bijzondere bus bij het busstation. Een hele mooie blauwe discobus, die we eigenlijk al geruime tijd proberen te fotograferen. De bussen zijn hier namelijk heel speciaal bespoten. Ik denk dat de chauffeur zijn eigen bus mag bespuiten en daardoor krijg je de mooiste bussen.

Ook kunnen we, als we geluk hebben, een speciaal apenras spotten. Aapjes met een speciale vacht en een koppie met veel haar. Uiteindelijk blijk ik de enige te zijn die zo'n aapje ook daadwerkelijk gezien heeft. Hij zat op een stokkie, maar ik zag hem als enige (echt waar hoor)

Als we nog geen half uur in de trein zitten begint het echter te regenen en zien we geen enkel dier. De treinreis duurt twee uur en dan komen we aan bij ons volgende hotel in Bandarawela.

Hier eten we weer om half 8 met elkaar en omdat onze Nederlandse gids Erica morgen weer weg moet, bedanken we tijdens het diner de chauffeur, bijrijder en gids voor hun diensten en overhandigen hen een enveloppe met inhoud namens de groep.

Daarna gaan we met een aantal mensen nog even naar het dakterras voor een drankje. Rond 10 uur gaan we naar onze kamer, want reizen maakt moe. Tot morgen...........

Woensdag 4 oktober - Terug naar de kust

Vanmorgen vertrekken we weer heel vroeg, namelijk om half 7. Onze Nederlandse reisgids Erica gaat niet meer mee, want die moet een volgende groep ophalen in Colombo. We gaan terug naar de zuidwest kust om 3 dagen strandvakantie te vieren. Onderweg stoppen we bij een opvangcentrum voor olifanten en precies op voedertijd. Het is er erg druk, maar we kunnen het goed zien. Er staan buiten het hek een groot aantal olifanten, waarvan er steeds drie tegelijk worden doorgelaten. Het zijn veel kleintjes en ze weten al precies waar ze naartoe moeten voor drinken.

Het is echt leuk om te zien hoe de kleinste olifantjes rennen om als eerste te zijn. Bij de kleintjes wordt er een plastic buis in de vorm van een slurf in hun keel gedaan en dan krijgen ze een kan melk toegediend. De grotere drinken melk uit de emmer. Dan worden ze weer doorgestuurd naar een vijver waar ze kunnen baden en liggen er verse bladeren voor hun klaar. Heel leuk om te zien.

We drinken nog wat en daarna gaat de reis verder naar Galle. We moeten vanuit het hooggebergte weer helemaal terug naar de kust, dus zitten weer lang in de bus. Onderweg stoppen we zo hier en daar nog om wat mooie plaatjes te schieten, zoals bij de rijstvelden en een watervalletje, waar we nog getrakteerd worden op een potje aapjes ochtend-sex, haha.

De reis is weer erg mooi en de gids Rowan verteld nog een zeer persoonlijk verhaal van de oorlog met de Tamiltijgers en hoe dit voor ongeveer 20 jaar het land in tweeën gesplitst heeft. Ik zie dat hij daar best wel wat moeite mee heeft en bedank hem later dat hij dit verhaal met ons gedeeld heeft.

Rond een uur of 1 komen we aan in Galle en gaan eerst even lunchen en dan het stadje in. Hier hebben de Nederlanders een echte Nederlandse vestiging gebouwd en staan dus veel oude Nederlandse huizen en kerken. We wandelen hier op ons gemak doorheen en ik zweet me helemaal gek. Mijn kleren zijn drijfnat en langs mijn rug loopt het zo mijn broek in, wat is het hier weer vochtig en heet. Echt een verschil met de luchtvochtigheid in de bergen, wat echt een stuk fijner voor mij was.

We drinken weer gezellig wat met het vaste groepje en moeten nog snel doordrinken, want de bus gaat alweer bijna weg. Vanaf Galle was het nog een uurtje rijden naar ons strand hotel. Hier nemen we afscheid van de bus crew en Rowan, onze gids en lopen na inchecken weer een volgend paradijselijk plek in.

We worden ontvangen met een verfrissing en uitgenodigd voor een cocktailpartij om half 8 en daarna weer een heerlijk buffetdiner. Iedereen heeft het na het diner wel zo'n beetje gehad en gaat dus naar zijn kamer. Rond 10 uur doen wij in ieder geval het licht uit en vallen als een blok in slaap. Ik droom van een olifantje met Beatle-haar ??

5 oktober - Even een dagje rust

Vandaag hebben we onze eerste standdag in de Palms hotel, waar we tot zondag zullen blijven. We slapen lekker uit en zijn rond half 9 in het restaurant voor het ontbijt. Het is vandaag een nationale feestdag voor de boeddhisten en er wordt dan ook geen alcohol geschonken vandaag.

Tijdens het ontbijt gaat het al regenen en het komt echt met bakken uit de lucht zetten. Maar om nu te zeggen dat het koud wordt, nee. De luchtvochtigheid schiet omhoog en ikzelf hoef eigenlijk alleen maar adem te halen en het zweet loopt zo van me af.

Na het ontbijt gaan we lekker in de louncheruimte zitten waar ze heerlijke stoelen hebben en waar we even proberen wat te lezen. Echter de hele ploeg sluit zo' n beetje bij ons aan, want om 11 uur komt Janneke van Fox voor de excursies. Wij tekenen in voor het fietsen morgenochtend en een boottocht op zaterdagochtend. Het is inmiddels opgehouden met regenen, met een waterig zonnetje.

Vandaag houden we het in standje relax en besluiten eerst lekker langs het strand te gaan wandelen. We willen de lunch buiten het hotel nemen, dus waar we niet meer verder kunnen op het strand vanwege een rivier, gaan we landinwaarts en komen op de weg uit. Maar welke kant we ook uitlopen, geen restaurant open.

Dus uiteindelijk maar weer terug naar ons hotel gewandeld en daar een late lunch gebruikt in het strand restaurant. Lekker hamburger met friet en salade voor Anita. Na de lunch zijn we ons gaan omkleden en naar het zwembad gegaan en tot een uur of zes daar geweest. Het begon weer erg donker te worden en we hadden onze hielen nog niet gelicht of het kwam weer met bakken uit de hemel.

Om half 8 gaan we weer aan het diner, wat natuurlijk weer heerlijk is. Ik krijg er nog echt niet genoeg van en schep twee keer op. Hierna nog lekker toetjes en koffie toe. We praten nog wat na en rond een uur of tien gaan we naar boven en lekker naar bed. Morgen gaan we lekker fietsen.

Vrijdag 6 oktober - De fietstocht

Vanmorgen worden we na het ontbijt om half 9 opgehaald en vertrekken met 17 personen voor de fietstocht. Het is het bedrijf van Rohan en zijn broer vangt ons vandaag op. Rohan is weer met een volgende foxgroep weg. Zijn broer lijkt echt niet op hem en is ook erg moeilijk te verstaan. De fietsen zien er allemaal goed uit en met twee begeleiders vertrekt de groep voor een tocht van ongeveer 16 kilometer. Het gaat vrij snel van de hoofdweg af en naar het achterland. Leuk om hier tussen de huizen van de locals te fietsen en de eerste stop is bij een cocosnotenbedrijfje. Ik sta in de volle zon naar de gids te luisteren en het zweet is niet meer te stoppen. Ik ga dan ook gauw in de schaduw staan. Ook hier gaat het vrij simplistisch en met de hand. Hier wordt ook weer touw gemaakt van de bast van de cocosnoot. Daarna naar een timmerbedrijfje en weer op de fiets. Na verloop van tijd komen we bij een tempelcomplex uit en legt de gids hier iets over uit. Wij echter hebben alleen oog voor de lotusbloemen die in een vijver drijven. Het zijn er erg veel en erg mooi om te zien.

We fietsen weer door en dan gaat het waaien en wordt het erg donker, voordat we het weten gaat het verschrikkelijk hard regenen en is iedereen in no time drijfnat. De gids vraagt of we willen stoppen of door gaan. We gaan gewoon door, we zijn nu toch al nat en dat was ik toch al vanwege het zweet.

We rijden door en komen uiteindelijk op een klein pleintje uit waar we even kunnen schuilen in een soort van cafeetje. Alle plastic krukjes worden uit de stalling gehaald en we krijgen wat te drinken en een plaatselijke snack. Heerlijk en lekker droog, al is het maar voor even. Na een klein half uurtje gaan we weer door en is het bijna droog. Wij zijn natuurlijk nog kletsnat, maar het is niet koud. Om 11 uur zit de tocht erop en worden we weer naar ons hotel gebracht. Wij gaan met een paar mensen naar de stad in een tuktuk. We willen eigenlijk afgezet worden bij het busstation, maar de tuktuk-ers hebben een retourprijs bedongen en brengen ons niet naar het busstation zoals verzocht, maar naar een moslim wijk waar een familielid een souvenirwinkeltje hebben. Ik voel me direct opgejaagd en pas hier eigenlijk voor. De andere zijn hier ook niet zo blij mee en we besluiten de beide heren, die bijna als bodyguards met ons meelopen, aan te spreken en te verzoeken om ons met rust te laten. We willen niet meer gevolgd worden. Ze hebben het door en zeggen te zullen wachten op het busstation. Hierna zijn we ze kwijt.

De winkeltjes vallen wat tegen en de honger slaat toch ook wel toe, dus besluiten we wat te eten bij Domino's. We nemen een lekkere pizza en wat te drinken. Het gaat voor de verandering weer eens regenen, dus we worden voor de tweede keer nat. Nadat we wat water en een pak koekjes hebben gekocht in een supermarkt, staan ons beide tuktukkers ineens weer voor ons. Of we in de tuktuk verder willen vanwege de regen, maar nee we besluiten nog even door te wandelen. Opvallend detail: de heilige koeien lopen hier gewoon over straat en alle verkeer stopt direct voor ze. Echt leuk om te zien.

Het houdt maar niet op met regenen en de beide bodyguards willen ons wel naar een droge winkel brengen. Ik heb het echter helemaal gehad en wil terug naar het hotel, wat we dan ook maar doen.

En nu ik dit verhaal zit te tikken, komt de zon door en kunnen we hopelijk weer even lekker zwemmen en zonnen. En inderdaad gebeurd dat ook en gaan we lekker zwemmen, maar als we willen zonnen gaat het al vrij snel weer regenen en dus gaan we wat drinken met een aantal van de groep en praten even lekker tot een uur of half 6. Dan even douchen en rond half 8 weer naar het buffet. Ik heb er zin aan.

Tot morgen?

Zaterdag 7 oktober - De boottocht met lunch

Vanmorgen worden we na het ontbijt om 9 uur opgehaald voor een boottocht waarbij de lunch is inbegrepen. We gaan met 17 personen van de groep op weg en na een half uurtje zijn we bij de rivier. Het is trouwens droog en lekker zonnig, dus dat beloofd wat. De gids van vandaag verteld onderweg over de tsunami van 2007, die in dit gebied veel slachtoffers heeft gemaakt. Veel huizen en hotels zijn toen verwoest, maar zijn inmiddels weer herbouwt. Natuurlijk heeft de bevolking ook veel nieuwe Boeddhabeelden gebouwd om bescherming te krijgen voor de toekomst. En is er inmiddels langs de gehele kustlijn een modern meldsysteem voor een nieuwe tsunami aanwezig. Ook is er nu een rampenplan om de bevolking bij problemen direct naar hoger gelegen oorden te krijgen. Bij de vorige tsunami trok de zee zich 2 x achter elkaar ver terug in zee en er zijn toen veel mensen juist naar de kust gegaan om dit fenomeen te aanschouwen. Toen kwamen ineens de echt hoge golven en verdronken er enorm veel mensen in Sri Lanka, zo'n 38000 mensen.

Na een half uurtje komen we aan bij de rivier en krijgen we allemaal een reddingsvest aan en stappen in een bootje. Het is een open boot waar we met zijn alle in passen en waarbij snel een afdakje kan worden omhoog getrokken. Lekker bij warmte, maar ook bij regen. Het is enorm warm en de schipper vraagt of het afdakje omhoog moet. Dat vinden we wel, maar na verloop van tijd gaan we een bruggetje onderdoor en moet hij naar beneden.

De tocht gaat eerst over een stuk rivier om dan bij een groot meer terecht te komen. Opvallend is dat hier ook winkeltjes op palen staan en men dus chips, drinken etc kan kopen. We krijgen weer erg mooie plekken te zien en maken weer de nodige foto's. Op een eilandje is zelfs een tempelcomplex gebouwd, waar we wel langs varen, maar niet op gaan. We hebben genoeg tempels gezien, haha.

We stoppen op een cinnamon plantage (kaneelbomen) en krijgen uitleg over het gebruik en hoe ze het van de bast van de boom halen. Leuk om te zien. Na deze uitleg en een lekker kopje kaneelthee varen we weer verder. Al met al een hele mooie tocht. Echter bijna terug gaat het toch nog behoorlijk hard regenen en schuilen we met meerdere bootjes onder een brug. Het is echt weer een wolkenbreuk.

Daarna eten we lekker patat met of vis of kip, met als toetje fruit en gaan weer de bus in. We zijn rond een uur of 1 weer terug in het hotel en gaan even droge kleren aan doen. We besluiten even met zijn tweeën met een tuktuk naar het dorpje te gaan om nog wat kleine souvenirs te scoren, zoals een magneetjes voor mijn moeder en zo. Voor de poort van het hotel staan altijd een aantal tuktuk klaar voor gebruik van de gasten. Wij willen naar de Big Bazaar, want volgens een aantal medereizigers is het daar leuk shoppen. De tuktuk-ers willen je altijd naar winkels van hun eigen familie of vrienden brengen, dus je moet heel resoluut en duidelijk zijn. En wanneer ik de prijs vraag is het eerst 600 roepies, maar als we gezamenlijk 400 roepen zegt hij direct oké. We stappen in en als we nog geen minuut onderweg zijn begint ij te vragen waar ik vandaan kom en wat ik nu eigenlijk wil gaan kopen. En natuurlijk heeft hij wel wat suggesties en als we langs een hele mooi Boeddhabeeld rijden, wil die daar wel even stoppen voor een foto. Maar nee, we willen maar een ding en dat is naar de Big Bazaar.

Wanneer we daar aankomen, vraagt ik hem hier te wachten en Anita zegt een uurtje nodig te hebben. Echter het valt toch wat tegen en we staan na nog geen 20 minuten weer buiten. Op de terugweg stoppen we nog even bij de supermarkt en daarna lekker terug naar het hotel. Onderweg probeert hij het nog eens, maar we zijn heel resoluut. We willen nu zwemmen, zonnen en relaxen. En dat doen we dan ook tot een uur of vijf, dan gaat het weer regenen en zitten we nu even lekker op balkon te lezen en te tikken.

Morgen onze een na laatste dag en vertrekken we om tien uur uit dit mooie strandhotel en zit het er bijna op. Echt snel gegaan, zeker de tweede week. We gaan zo douchen en lekker eten.

Zondag 8 oktober - Onze laatste vakantie dag

We vertrekken vanmorgen om 10 uur uit ons hotel, dus we hebben alle tijd om op te staan, koffer te pakken en te ontbijten. Daarna wachten we nog even in de lounge en dan is het al weer 10 uur.

Er staat weer een bus voor ons klaar en we halen eerst nog even een stel op die een upgrade hebben gedaan en in een ander hotel zitten. Dan gaan we richting Colombo voor een citytoer. Er is ook een nieuwe gids ingestapt en die verteld onderweg wat over de populatie van Sri Lanka. Weinig mensen van de groep zijn nog geïnteresseerd, omdat we deze gegevens al gehad hebben van onze vaste gidsen tijdens de tour. We genieten nog even van de reis door dit mooie land. We merken wel dat we richting de grootte stad gaan, want er komen steeds meer westerse auto in het straatbeeld en het wordt ook steeds drukker. Het is ongeveer twee en een half uur rijden.

In Colombo wordt behoorlijk gebouwd en als we in het centrum komen, krijgen we nog wat historische gebouwen te zien, waarover de gids het één en ander verteld.

We eten op een mooie locatie vlak bij de haven in één door de Dutch gebouwd ziekenhuis. Nu doet het dienst als lunchroom en er zitten wat winkeltjes in. We eten lekker een hamburger met friet en moeten dan al weer snel door. We wandelen een klein stukje door de stad, maar stappen al gauw weer in de bus.

We stoppen ook nog even bij een heel mooie Hindoestaanse tempel en gaan de bus nog even uit. Wanneer we foto's staan te nemen, komt er een heel vies dik mannetje in vieze oude kleren onze kant uit. Hij vraagt iets aan Naud en Myrthe (Dingetje,haha) en staat met zijn rug naar mij toe. Dan zie ik iets bruins tussen zijn benen onder zijn broek hangen en blijken het zijn "eieren" te zijn, zoals Myrthe zegt. Zijn broek is op die plaats gescheurd, of hij vind het gewoon lekker haha.

Echt een vies mannetje. Natuurlijk liggen we in een deuk. Het mannetje wordt gelukkig weggestuurd door een andere Sri Lankees, maar als we later langs hem heen rijden zit hij pontificaal met zijn benen wijd op een stoepje en shows ons zijn klok en hamerspel :-) Je maakt toch van alles mee.

Nu is het nog een half uurtje naar het hotel waar we weer met alle elan worden ontvangen. Het is echt een doortrekkers hotel, vinden wij. Ik zou er niet langer dan deze ene nacht willen verblijven. De kamer is mooi, maar de omgeving niet zo. Ik moet aan zo'n resort denken, groot en ongezellig.

Er zijn een aantal bruidjes die hier foto's laten maken en ze zien er heel mooi uit.

We wandelen even naar het strand, maar dat is echt te vies om van te genieten. De Indische Oceaan aan deze kust is erg ruw en voert veel vuil aan. Veel hout, maar ook veel plastic. Je kunt hier echt niet zwemmen. Volgens de gids wordt de zee in december en januari wel wat rustiger en zo er wel gezwommen kunnen worden. Wij hebben alleen maar de rode vlag meegemaakt.

In een souvenirwinkel zie ik nog iets wat ik eigenlijk nog graag wil hebben, namelijk een houten beeldje van een visser op een boomstam zoals ze alleen in Sri Lanka vissen. De palen staan half in de zee en de mannen zitten hier dan op een soort krukje te vissen. We hebben ze jammer genoeg niet live gezien. Maar we hebben nog geld over, dus besluiten we ons geld hier aan op te maken. Ik vind hem echt heel mooi.

De gids had doorgegeven dat we vanaf zeven uur zouden kunnen eten, maar dat blijkt echter half acht te zijn. Vooraf drinken we daarom nog maar even wat en dan Is het tijd. Het buffet is hier erg goed, dus we eten natuurlijk meer dan we nodig hebben. Ik ben benieuwd wat de weegschaal morgenochtend gaan doen. Ik vrees het ergste, haha.

Na het eten gaat iedereen wel zo'n beetje naar zijn kamer, want morgenochtend gaat de wekker om vijf uur en vertrekt de bus om half zeven. We kunnen om zes uur nog terecht voor ontbijt, dus dat is goed geregeld.

Maandag 9 oktober – Jammer, maar het zit er weer op

Vandaag vertrekken we vroeg, de wekker gaat om vijf uur af. We douchen niet, want er is alleen koud water. Om 6 uur kunnen we ontbijten, maar Anita en ik zijn veel te vroeg. Dus gaan we nog even zitten lezen in de lobby totdat het 6 uur is.

We vertrekken klokslag half zeven en moeten ongeveer 45 minuten rijden naar het vliegveld. Het inchecken gaat vrij snel, maar we horen dat we een delay van een uur hebben. Dus pas om elf uur in plaats van tien uur weg, dat betekent dus dat we minder tijd op Dubai hebben. Anita maakt ook nog wat geld op aan een blikje thee voor Marlies en dan gaan we naar de Gate.

Een jong Nederlands stel heeft een overstap naar Düsseldorf, maar weten nu al dat ze hem niet gaan halen. Ze balen enorm, want ze hebben een soort van haast. Anita en ik maken ons nog maar niet druk, we hebben alleen voor morgenochtend afgesproken om Lisa naar het ziekenhuis te brengen. Via whatsapp stellen we haar nog even op de hoogte en dan is het tijd om te boarden. We vertrekken om half twaalf, dus hebben we nog maar 20 minuten in Dubai om over te stappen, hopelijk redden we het.......

Al met al vind ik Sri Lanka qua natuur echt de parel van Azië. Maar de mensen die er wonen maken er echt een bende van. Het plastic wordt zomaar neergegooid, soms op een hoop in de fik gestoken, maar vaak gewoon overal waar je kijkt.

Van bouwbeleid hebben ze ook nooit gehoord. Ze bouwen echt overal waar ze kunnen bouwen en gebruiken alles als bouwmateriaal. Langs de wegen staan alleen maar krotten waar men van alles te koop aanbied, naast een etenskrot is het volgende pand een autosloperij, metaalhandel of gewoon een grofvuilhandelaar. Er wordt niets opgeruimd en heel veel is nooit afgebouwd. Maar tussen al deze troep kijk je dan weer je ogen uit van de mooie stukjes land met palmbomen, vruchtbomen of mooie struiken die hier in het wild groeien. Tussen alle troep, kun je ineens een stukje paradijs zien waar je u tegen zegt. Ik heb tijdens de vele busreizen maar heel weinig mijn ogen dicht gehad om maar niets te hoeven missen van dit mooie land.

De mensen zijn erg aardig, maar daar zit wel heel vaak een economische drijfveer achter. Ze hebben allemaal wel een vriendje, familielid of kennis die een winkeltje heeft en brengen je daar graag naartoe. Ze verdienen graag aan je, dus je moet heel resoluut zijn en duidelijk nee zeggen. Na twee of drie keer nee zeggen hebben ze het meestal wel door en laten ze je met rust.

Op dit moment vertrekken we weer uit Dubai, het was even haasten maar we hebben het wel gered. Om 15:27 (13:27 Hollandse tijd) kiezen we weer het luchtruim in een grote Airbus van de Emirates. Op naar Nederland en naar nog een aantal dagen lekker nagenieten.

Het idee is om een cloud opslag te maken waarop de mensen van de groep hun foto's kunnen uploaden en we van de mooie plaatjes kunnen genieten van deze mooie reis.

Jammer, het zit er weer op

Maandag 9 oktober - jammer maar het zit er weer op.

Vandaag vertrekken we vroeg, de wekker gaat om vijf uur af. We douchen niet, want er is alleen koud water. Om 6 uur kunnen we ontbijten, maar Anita en ik zijn veel te vroeg. Dus gaan we nog even zitten lezen in de lobby totdat het 6 uur is.

We vertrekken klokslag half zeven en moeten ongeveer 45 minuten rijden naar het vliegveld. Het inchecken gaat vrij snel, maar we horen dat we een delay van een uur hebben. Dus pas om elf uur in plaats van tien uur weg, dat betekent dus dat we minder tijd op Dubai hebben. Anita maakt ook nog wat geld op aan een blikje thee voor Marlies en dan gaan we naar de Gate.

Een jong Nederlands stel heeft een overstap naar Düsseldorf, maar weten nu al dat ze hem niet gaan halen. Ze balen enorm, want ze hebben een soort van haast. Anita en ik maken ons nog maar niet druk, we hebben alleen voor morgenochtend afgesproken om Lisa naar het ziekenhuis te brengen. Via whatsapp stellen we haar nog even op de hoogte en dan is het tijd om te boarden. We vertrekken om half twaalf, dus hebben we nog maar 20 minuten in Dubai om over te stappen, hopelijk redden we het.......

Al met al vind ik Sri Lanka qua natuur echt de parel van Azië. Maar de mensen die er wonen maken er echt een bende van. Het plastic wordt zomaar neergegooid, soms op een hoop in de fik gestoken, maar vaak gewoon overal waar je kijkt.

Van bouwbeleid hebben ze ook nooit gehoord. Ze bouwen echt overal waar ze kunnen bouwen en gebruiken alles als bouwmateriaal. Langs de wegen staan alleen maar krotten waar men van alles te koop aanbied, naast een etenskrot is het volgende pand een autosloperij, metaalhandel of gewoon een grofvuilhandelaar. Er wordt niets opgeruimd en heel veel is nooit afgebouwd. Maar tussen al deze troep kijk je dan weer je ogen uit van de mooie stukjes land met palmbomen, vruchtbomen of mooie struiken die hier in het wild groeien. Tussen alle troep, kun je ineens een stukje paradijs zien waar je u tegen zegt. Ik heb tijdens de vele busreizen maar heel weinig mijn ogen dicht gehad om maar niets te hoeven missen van dit mooie land.

De mensen zijn erg aardig, maar daar zit wel heel vaak een economische drijfveer achter. Ze hebben allemaal wel een vriendje, familielid of kennis die een winkeltje heeft en brengen je daar graag naartoe. Ze verdienen graag aan je, dus je moet heel resoluut zijn en duidelijk nee zeggen. Na twee of drie keer nee zeggen hebben ze het meestal wel door en laten ze je met rust.

Op dit moment vertrekken we weer uit Dubai, het was even haasten maar we hebben het wel gered. Om 15:27 (13:27 Hollandse tijd) kiezen we weer het luchtruim in een grote Airbus van de Emirates. Op naar Nederland en naar nog een aantal dagen lekker nagenieten.

Het idee is om een cloud opslag te maken waarop de mensen van de groep hun foto's kunnen uploaden en we van de mooie plaatjes kunnen genieten van deze mooie reis.



Onze laatste vakantiedag

Zondag 8 oktober, onze laatste vakantie dag.

We vertrekken vanmorgen om 10 uur uit ons hotel, dus we hebben alle tijd om op te staan, koffer te pakken en te ontbijten. Daarna wachten we nog even in de lounge en dan is het al weer 10 uur.

Er staat weer een bus voor ons klaar en we halen eerst nog even een stel op die een upgrade hebben gedaan en in een ander hotel zitten. Dan gaan we richting Colombo voor een citytoer. Er is ook een nieuwe gids ingestapt en die verteld onderweg wat over de populatie van Sri Lanka. Weinig mensen van de groep zijn nog geïnteresseerd, omdat we deze gegevens al gehad hebben van onze vaste gidsen tijdens de tour. We genieten nog even van de reis door dit mooie land. We merken wel dat we richting de grootte stad gaan, want er komen steeds meer westerse auto in het straatbeeld en het wordt ook steeds drukker. Het is ongeveer twee en een half uur rijden.

In Colombo wordt behoorlijk gebouwd en als we in het centrum komen, krijgen we nog wat historische gebouwen te zien, waarover de gids het één en ander verteld.

We eten op een mooie locatie vlak bij de haven in één door de Dutch gebouwd ziekenhuis. Nu doet het dienst als lunchroom en er zitten wat winkeltjes in. We eten lekker een hamburger met friet en moeten dan al weer snel door. We wandelen een klein stukje door de stad, maar stappen al gauw weer in de bus.

We stoppen ook nog even bij een heel mooie Hindoestaanse tempel en gaan de bus nog even uit. Wanneer we foto's staan te nemen, komt er een heel vies dik mannetje in vieze oude kleren onze kant uit. Hij vraagt iets aan Naud en Myrthe (Dingetje,haha) en staat met zijn rug naar mij toe. Dan zie ik iets bruins tussen zijn benen onder zijn broek hangen en blijken het zijn "eieren" te zijn, zoals Myrthe zegt. Zijn broek is op die plaats gescheurd, of hij vind het gewoon lekker haha.

Echt een vies mannetje. Natuurlijk liggen we in een deuk. Het mannetje wordt gelukkig weggestuurd door een andere Sri Lankees, maar als we later langs hem heen rijden zit hij pontificaal met zijn benen wijd op een stoepje en shows ons zijn klok en hamerspel :-) Je maakt toch van alles mee.

Nu is het nog een half uurtje naar het hotel waar we weer met alle elan worden ontvangen. Het is echt een doortrekkers hotel, vinden wij. Ik zou er niet langer dan deze ene nacht willen verblijven. De kamer is mooi, maar de omgeving niet zo. Ik moet aan zo'n resort denken, groot en ongezellig.

Er zijn een aantal bruidjes die hier foto's laten maken en ze zien er heel mooi uit.

We wandelen even naar het strand, maar dat is echt te vies om van te genieten. De Indische Oceaan aan deze kust is erg ruw en voert veel vuil aan. Veel hout, maar ook veel plastic. Je kunt hier echt niet zwemmen. Volgens de gids wordt de zee in december en januari wel wat rustiger enzo er wel gezwommen kunnen worden. Wij hebben alleen maar de rode vlag meegemaakt.

In een souvenirwinkel zie ik nog iets wat ik eigenlijk nog graag wil hebben, namelijk een houten beeldje van een visser op een boomstam zoals ze alleen in Sri Lanka vissen. De palen staan half in de zee en de mannen zitten hier dan op een soort krukje te vissen. We hebben ze jammer genoeg niet live gezien. Maar we hebben nog geld over, dus besluiten we ons geld hier aan op te maken. Ik vind hem echt heel mooi.

De gids had doorgegeven dat we vanaf zeven uur zouden kunnen eten, maar dat blijkt echter half acht te zijn. Vooraf drinken we daarom nog maar even wat en dan Is het tijd. Het buffet is hier erg goed, dus we eten natuurlijk meer dan we nodig hebben. Ik ben benieuwd wat de weegschaal morgenochtend gaan doen. Ik vrees het ergste, haha.

Na het eten gaat iedereen wel zo'n beetje naar zijn kamer, want morgenochtend gaat de wekker om vijf uur en vertrekt de bus om half zeven. We kunnen om zes uur nog terecht voor ontbijt, dus dat is goed geregeld.



De boottocht met lunch

Zaterdag 7 oktober -de boottocht met lunch

Vanmorgen worden we na het ontbijt om 9 uur opgehaald voor een boottocht waarbij de lunch is inbegrepen. We gaan met 17 personen van de groep op weg en na een half uurtje zijn we bij de rivier. Het is trouwens droog en lekker zonnig, dus dat beloofd wat. De gids van vandaag verteld onderweg over de tsunamI van 2007, die in dit gebied veel slachtoffers heeft gemaakt. Veel huizen en hotels zijn toen verwoest, maar zijn inmiddels weer herbouwt. Natuurlijk heeft de bevolking ook veel nieuwe Boeddhabeelden gebouwd om bescherming te krijgen voor de toekomst. En is er inmiddels langs de gehele kustlijn een modern meldsysteem voor een nieuwe tsunami aanwezig. Ook is er nu een rampenplan om de bevolking bij problemen direct naar hoger gelegen oorden te krijgen. Bij de vorige tsunami trok de zee zich 2 x achter elkaar ver terug in zee en er zijn toen veel mensen juist naar de kust gegaan om dit fenomeen te aanschouwen. Toen kwamen ineens de echt hoge golven en verdronken er enorm veel mensen in Sri Lanka, zo'n 38000 mensen.

Na een half uurtje komen we aan bij de rivier en krijgen we allemaal een reddingsvest aan en stappen in een bootje. Het is een open boot waar we met zijn alle in passen en waarbij snel een afdakje kan worden omhoog getrokken. Lekker bij warmte, maar ook bij regen. Het is enorm warm en de schipper vraagt of het afdakje omhoog moet. Dat vinden we wel, maar na verloop van tijd gaan we een bruggetje onderdoor en moet hij naar beneden. 

De tocht gaat eerst over een stuk rivier om dan bij een groot meer terecht te komen. Opvallend is dat hier ook winkeltjes op palen staan en men dus chips, drinken etc kan kopen. We krijgen weer erg mooie plekken te zien en maken weer de nodige foto's. Op een eilandje is zelfs een tempelcomplex gebouwd, waar we wel langs varen maar niet op gaan. We hebben genoeg tempels gezien haha.

We stoppen op een cinnamon plantage (kaneelbomen) en krijgen uitleg over het gebruik en hoe ze het van de bast van de boom halen. Leuk om te zien. Na deze uitleg en een lekker kopje kaneelthee varen we weer verder. Al met al een hele mooie tocht. Echter bijna terug gaat het toch nog behoorlijk hard regenen en schuilen we met meerdere bootjes onder een brug. Het is echt weer een wolkenbreuk. 

Daarna eten we lekker patat met of vis of kip, met als toetje fruit en gaan weer de bus in. We zijn rond een uur of 1 weer terug in het hotel en gaan even droge kleren aandoen. We besluiten even met zijn tweeen met een tuktuk naar het dorpje te gaan om nog wat kleine soeveniers te scoren, zoals een magneetjes voor mijn moeder en zo. Voor de poort van het hotel staan altijd een aantal tuktuk klaar voor gebruik van de gasten. Wij willen naar de Big Bazaar, want volgens een aantal medereizigers is het daar leuk shoppen. De tuktuk-erg willen je altijd naar winkels van hun eigen familie of vrienden brengen, dus je moet heel resoluut en duidelijk zijn. En wanneer ik de prijs vraag is het eerst 600 roepies, maar als we gezamenlijk 400 roepen zegt hij direct okee. We stappen in en als we nog geen miniut onderweg zijn begint begint hij te vragen waar ik vandaan kom en wat ik nu eigenlijk wil gaan kopen. En natuurlijk heeft hij wel wat suggesties en als we langs een hele mooi Boeddhabeeld rijden, wil die daar wel even stoppen voor een foto. Maar nee, we willen maar een ding en dat is naar de Big Bazaar. 

Wanneer we daar aankomen, vraagt ik hem hier te wachten en Anita zegt een uurtje nodig te hebben. Echter het valt toch wat tegen en we staan na nog geen 20 minuten weer buiten. Op de terugweg stoppen we nog even bij de supermarkt en daarna lekker terug naar het hotel. Onderweg probeert hij het nog eens, maar we zijn heel resoluut. We willen nu zwemmen, zonnen en relaxen. En dat doen we dan ook tot een uur of vijf, dan gaat het weer regenen en zitten we nu even lekker op balkon te lezen en te tikken. 

Morgen onze een na laatste dag en vertrekken we om tien uur uit dit mooie strandhotel en zit het er bijna op. Echt snel gegaan, zeker de tweede week. We gaan zo douchen en lekker eten. 

De fietstocht

Vrijdag 6 oktober - de fietstocht

Vanmorgen worden we na het ontbijt om half 9 opgehaald en vertrekken met 17 personen voor de fietstocht. Het is het bedrijf van Rohan en zijn broer vangt ons vandaag op. Rohan is weer met een volgende foxgroep weg. Zijn broer lijkt echt niet op hem en is ook erg moeilijk te verstaan. De fietsen zien er allemaal goed uit en met twee begeleiders vertrekt de groep voor een tocht van ongeveer 16 kilometer. Het gaat vrij snel van de hoofdweg af en naar het achterland. Leuk om hier tussen de huizen van de locals te fietsen en de eerste stop is bij een cocosnotenbedrijfje. Ik sta in de volle zon naar de gids te luisteren en het zweet is niet meer te stoppen. Ik ga dan ook gauw in de schaduw staan. Ook hier gaat het vrij simplistisch en met de hand. Hier wordt ook weer touw gemaakt van de bast van de cocosnoot. Daarna naar een timmerbedrijfje en weer op de fiets. Na verloop van tijd komen we bij een tempelcomplex uit en legt de gids hier iets over uit. Wij echter hebben alleen oog voor de lotusbloemen die in een vijver drijven. Het zijn er erg veel en erg mooi om te zien.

We fietsen weer door en dan gaat het waaien en wordt het erg donker, voordat we het weten gaat het verschrikkelijk hard regenen en is iedereen in no time drijfnat. De gids vraagt of we willen stoppen of door gaan. We gaan gewoon door, we zijn nu toch al nat en dat was ik toch al vanwege het zweet.

We rijden door en komen uiteindelijk op een klein pleintje uit waar we even kunnen schuilen in een soort van cafeetje. Alle plastic krukjes worden uit de stalling gehaald en we krijgen wat te drinken en een plaatselijke snack. Heerlijk en lekker droog, al is het maar voor even. Na een klein half uurtje gaan we weer door en is het bijna droog. Wij zijn natuurlijk nog kletsnat, maar het is niet koud. Om 11 uur zit de tocht erop en worden we weer naar ons hotel gebracht. Wij gaan met een paar mensen naar de stad in een tuktuk. We willen eigenlijk afgezet worden bij het busstation, maar de tuktuk-ers hebben een retourprijs bedongen en brengen ons niet naar het busstation zoals verzocht, maar naar een moslim wijk waar een familielid een soevenierswinkeltje hebben. Ik voel me direct opgejaagd en pas hier eigenlijk voor. De andere zijn hier ook niet zo blij mee en we besluiten de beide heren, die bijna als bodygards met ons meelopen, aan te spreken en te verzoeken om ons met rust te laten. We willen niet meer gevolgd worden. Ze hebben het door en zeggen te zullen wachten op het busstation. Hierna zijn we ze kwijt.

De winkeltjes vallen wat tegen en de honger slaat toch ook wel toe, dus besluiten we wat te eten bij Domino's. We nemen een lekkere pizza en wat te drinken. Het gaat voor de verandering weer eens regenen, dus we wordenvoor de tweede keer nat. Nadat we wat water en een pak koekjeshebben gekocht in een supermarkt, staan ons beide tuktukkers ineens weer voor ons. Of we in de tuktuk verder willen vanwege de regen,maar nee we besluiten nog even door te wandelen. Opvallend detail: de heilige koeien lopen hier gewoon over straat en alle verkeer stopt directvoor ze. Echt leuk om te zien.

Het houdt maar niet op met regenen en de beide bodyguards willen ons wel naar een droge winkel brengen. Ik heb het echter helemaal gehad en wil terug naar het hotel,wat we dan ook maar doen.

En nu ik dit verhaal zit te tikken, komt de zon door en kunnnen we hopelijk weer even lekker zwemmen en zonnen. En inderdaad gebeurd dat ook en gaan we lekker zwemmen, maar als we willen zonnen gaat het al vrij snel weer regenen en dus gaan we wat drinken met een aantal van de groep en praten even lekker tot een uur of half 6. Dan even douchen en rond half 8 weer naar het buffet. Ik heb er zin aan.

Tot morgen?

Even een dagje rust

5 oktober - even een dagje rust

Vandaag hebben we onze eerste standdag in de Palms hotel, waar we tot zondag zullen blijven. We slapen lekker uit en zijn rond half 9 in het restaurant voor het ontbijt. Het is vandaag een nationale feestdag voor de boeddhisten en er wordt dan ook geen alcohol geschonken vandaag.

Tijdens het ontbijt gaat het al regenen en het komt echt met bakken uit de lucht zetten. Maar om nu te zeggen dat het koud wordt, nee. De luchtvochtigheid schiet omhoog en ikzelf hoef eigenlijk alleen maar adem te halen en het zweet loopt zo van me af.

Na het ontbijt gaan we lekker in de louncheruimte zitten waar ze heerlijke stoelen hebben en waar we even proberen wat te lezen. Echter de hele ploeg sluit zo' n beetje bij ons aan, want om 11 uur komt Janneke van Fox voor de excursies. Wij tekenen in voor het fietsen morgenochtend en een boottocht op zaterdagochtend. Het is inmiddels opgehouden met regenen, met een waterig zonnetje.

Vandaag houden we het in standje relax en besluiten eerst lekker langs het strand te gaan wandelen. We willen de lunch buiten het hotel nemen, dus waar we niet meer verder kunnen op het strand vanwege een rivier, gaan we landinwaarts en komen op de weg uit. Maar welke kant we ook uitlopen, geen restaurant open.

Dus uiteindelijk maar weer terug naar ons hotel gewandeld en daar een late lunch gebruikt in het strand restaurant. Lekker hamburger met friet en salasa voor Anita. Na de lunch zijn we ons gaan omkleden en naar het zwembad gegaan en tot een uur of zes daar geweest. Het begon weer erg donker te worden en we hadden onze hielen nog niet gelicht of het kwam weer met bakken uit de hemel.

Om half 8 gaan we weer aan het diner, wat natuurlijk weer heerlijk is. Ik krijg er nog echt niet genoeg van en schep twee keer op. Hierna nog lekker toetjes en koffie toe. We praten nog wat na en rond een uur of tien gaan we naar boven en lekker naar bed. Morgen gaan we lekker fietsen.

Terug naar de kust

Woensdag 4 oktober - terug naar de kust

Vanmorgen vertrekken we weer heel vroeg, namelijk om half 7. Onze Nederlandse reisgids Erica gaat niet meer mee, want die moet een volgende groep ophalen in Colombo. We gaan terug naar de zuid-west kust om 3 dagen strandvakantie te vieren. Onderweg stoppen we bij een opvangcentrum voor olifanten en precies op voedertijd. Het is er erg druk, maar we kunnen het goed zien. Er staan buiten het hek een groot aantal olifanten, waarvan er steeds drie tegelijk worden doorgelaten. Het zijn veel kleintjes en ze weten al precies waar ze naartoe moeten voor drinken.

Het is echt leuk om te zien hoe de kleinste olifantjes rennen om als eerste te zijn. Bij de kleintjes wordter een plastic buisin de vorm van een slurf in hun keel gedaan en dan krijgen ze een kan melk toegediend. De grotere drinken melk uit de emmer. Dan worden ze weer doorgestuurd naar een vijver waar ze kunnen baden en liggen er verse bladeren voor ze klaar. Heel leuk om te zien.

We drinken nog wat en daarna gaat de reis verder naar Galle. We moeten vanuit het hooggebergte weer helemaal terug naar de kust, dus zitten weer lang in de bus. Onderweg stoppen we zo hier en daar nog om wat mooie plaatjes te schieten, zoals bij de rijstvelden en een watervalletje, waar we nog getrakteerd worden op een potje aapjes ochtendsex, haha.

De reis is weer erg mooi en de gids Rowan verteld nog een zeer persoonlijk verhaal van de oorlog met de Tamiltijgers en hoe dit voor ongeveer 20 jaar het land in tweeën gesplitst heeft. Ik zie dat hij daar best wel wat moeite mee heeft en bedank hem later dat hij dit verhaal met ons gedeeld heeft.

Rond een uur of 1 komen we aan in Galle en gaan eerst even lunchen en dan het stadje in. Hier hebben de Nederlanders een echte Nederlandse vestiging gebouwd en staan dus veel oude Nederlandse huizen en kerken. We wandelen hier op ons gemak doorheen en ik zweet me helemaal gek. Mijn kleren zijn drijfnat en langs mijn rug loopt het zo mijn broek in, wat is het hier weer vochtig en heet. Echt een verschil met de luchtvochtigheid in de bergen, wat echt een stuk fijner voor mij was.

We drinken weer gezellig wat met het vaste groepje en moeten nog snel doordrinken, want de bus gaat alweer bijna weg. Vanaf Galle was het nog een uurtje rijden naar ons strand hotel. Hier nemen we afscheid van de buscrew en Rowan, onze gids en lopen na inchecken weer een volgend paradijselijk plek in.

We worden ontvangen met een verfrissing en uitgenodigd voor een cocktailpartij om half 8 en daarna weer een heerlijk buffetdiner. Iedereen heeft het na het diner wel zo'n beetje gehad en gaat dus naar zijn kamer. Rond 10 uur doen wij in ieder geval het licht uit en vallen als een blok in slaap. Ik droom van een olifantje met Beatle-haar ??



De Thee plantages

Dinsdag 3 oktober - de thee plantages

We vertrekken vandaag om 9 uur uit ons hotel in Kandy en gaan de hooggebergte in. We gaan namelijk de theeplantages bezoeken en moeten daarvoor naar een hoogte van 1200 meter. Het verhaal is dat de Engelse overheersers in eerst instantie in Sri Lanka koffieplantage wilde stichten, maar dat de koffiestruiken allemaal dood gingen.In India hadden de Engelse al ervaring met theeplantages en hebben toen een aantal ervaren theeplukkers vanuit India naar Sri Lanka gehaald en theeplantages opgezet. Ditbleek een groot succes te zijn.

We stoppen tussendoor bij een plek waar een aantal dames aan het plukken zijn. Ze hebben allemaal een zak ophun rug en verzamelen daar de thee in. Per dag moeten ze 18 kilo verzamelen, dus het gaat in een rap tempo. De vrouwen kijken wel even op als wij met zijn alle uit de bus stappen, maar gaan weer snel door. Heel leuk om te zien en vast te leggen. In de fabriek krijgen we uitleg en blijkt het dat ze de bovenste gele takjes met drie blaadjes pakken en afbreken. Het onderste blaadje is voor de Zwarte thee, het middelste blaadje is voor de Groene thee, het bovenste blaadje voor de Witte thee en het bovenste stukje van het steeltje is voor de Zilver thee. De Zwarte thee dat van de grotere blaadjes wordt gemaakt wordt het meest in Sri Lanka gedronken en is vrij sterk. Dit is ons al opgevallen bij het ontbijt, want soms dachten we koffie in plaats van thee te krijgen. De Groene en Witte thee worden het meest geëxporteerd. De Zilver thee zien we ook niet zo veel in Europa. De theeplantage waar wij vandaag zijn, maken eigenlijk hun thee met alle blaadjes, dat is hun specialiteit. De verschillende soorten thee hebben ook verschillende medicinale werkingen. Erg interessant allemaal en na het bekijken van de fabriek, mochten we gaan proeven en natuurlijk kopen. Anita neemt natuurlijk ook een paar pakken mee.

We rijden weer verder en gebruiken de lunch op een hele mooie locatie. Kijkende op de thee plantage, naast een hele mooie waterval. We nemen veel foto's en genieten van het uitzicht en de heerlijk lunch.

Daarna weer in de bus, naar een plaats waarvan ik de naam even vergeten ben. Daar stappen we namelijk op de trein voor een fantastische treinreis langs de theevelden en door mooie dalen. Vooraf scoren Noud, een van de jongste deelnemers van deze reis samen met zijn vriendin Mirthe en ik nog even een bijzondere bus bij het busstation. een hele mooie blauwe discobus, die we eigenlijk al geruime tijd proberen te fotograferen. De bussen zijn hier namelijk heel speciaal gespoten. Ik denk dat de chauffeur zijn eigen bus mag bespuiten en daardoor krijg je de mooiste bussen.

Ook kunnen we, als we geluk hebben, een speciaal apenras spotten. Aapjes met een speciale vacht en een koppie met veel haar. Uiteindelijk blijk ik de enige te zijn die zo'n aapje ook daadwerkelijk gezien heeft. Hij zat op een stokkie, maar ik zag hem als enige (echt waar hoor)

Als we nog geen half uur in de trein zitten begint het echter te regenen en zien we geen enkel dier. De treinreis duurt twee uur en dan komen we aan bij ons volgende hotel in Bandarawela.

Hier eten we weer om half 8 met elkaar en omdat onze Nederlandse gids Erica morgen weer weg moet, bedanken we tijdens het diner de chauffeur, bijrijder en gids voor hun diensten en overhandigen hen een enveloppe met inhoud namens de groep.

Daarna gaan we met een aantal mensen nog even naar het dakterras voor een drankje. Rond 10 uur gaan we naar onze kamer, want reizen maakt moe. Tot morgen...........